Willen virusontkenners echt niet weten wat er in de ziekenhuizen gebeurt? Is het omdat ze liever vast houden aan gevoelens van onkwetsbaarheid en gelukzaligheid, in de overtuiging dat dit het beste is in een tijd van gevaarlijke pandemie? Of stamt het uit hun kinderjaren die te erg waren om zulke vroege illusies te kunnen overwinnen?
Hoe zijn ze omgegaan met de pijn in hun hand als ze die boven het vuur hielden terwijl ze gewaarschuwd waren? Leerden ze in zichzelf te zoeken naar kansen om zoveel mogelijk onkwetsbaarheid en gelukzaligheid te ervaren? Gingen ze gelegenheden creëren om zulke gevoelens met geestverwanten te vieren? Hielp dat vieren hen in een realistischer omgang met vuur?
Ja, ik verlang ook naar inspirend samenzijn, dansen en omhelzen met de dierbare mensen die ik al een tijd niet gezien heb. En ik geloof zeker dat we ons eigen immuunsysteem versterken met zulke bijeenkomsten. Maar ik kijk ook naar het televisienieuws, lees kranten en volg op internet wat er in de wereld gebeurt.
Daardoor besef ik wat een afschuwelijke ziekte het coronavirus teweegbrengt. Daardoor weet ik dat de aantallen besmettingen en ziekenhuisopnamen weer alarmerend snel toenemen, soms met overlijden als gevolg. En heb ik te doen met andere zieken die niet meer voldoende geholpen worden, en met het gezondheidspersoneel dat opnieuw overbelast is.
Dan vraag ik me af hoe ontkenners zich zouden voelen als ze zelf corona kregen, zoals sommigen ook echt krijgen. Willen ze niet geholpen worden als ze gierend van de pijn tegen de dood liggen te vechten? Zien ze af van behandeling omdat ze geen beslag willen leggen op gemeenschapsgeld en een ziekenhuisbed dat voor een kankerpatient te gebruiken is?
Hoe erg moet hun vroege jeugd geweest zijn dat ze de illusies van onkwetsbaarheid en gelukzaligheid niet los konden laten en liever het risico liepen zich aan vlammen te branden? Hoe zwaar moet het niet zijn telkens weer met deze tegenstrijdigheden om te gaan? Dat kan bijna niet anders dan door in gedachten een van de twee kanten te vermijden of te ontkennen.
Dan heb je liever niet te maken met mensen die over pijnlijke vuren en overbezette ziekenhuizen beginnen. Dan verdien je dansfeesten met veel liefdevolle omhelzingen.