OH JIJ, AAN DE RIVIER Zij was antivax en ik provax.
Ik geloof in wetenschap en kijk naar cijfers. Zij voelt met haar intuïtie de krachten van het universum. Ik leef in de drukke Randstad. Zij woont aan de andere kant van het land.
Als ik bij haar in de buurt moet zijn, spreken we af. We lopen door de stille natuur, zitten in de zon en eten in het bos of bij het pontje over de rivier.
“Anti-vaxxers moeten in therapie, zei je tijdens de pandemie," zegt ze.
“Alle mensen moeten in therapie,” zeg ik terug.
Er komt een vage glimlach op haar gezicht.
“Je wordt steeds mooier,” zeg ik.
”Dat is jouw perceptie,” is haar antwoord.
”Kan wel zijn, maar je bent prachtig.”
Ze legt haar hand op mijn hart en zegt: ”Ik voel het kloppen.”
“Logisch. Anders was ik dood."
“Oh, jij,” zucht ze zacht en legt haar hoofd op mijn schouder.
Comments