Aanhangers van complottheorieen, godsdiensten en spirituele voorstellingen hebben gemeen dat ze geloven in hogere of geheime krachten die ons bestieren.
En dat idee is helemaal niet zo gek.
Er zijn systeemmechanismen in ons lichaam, de maatschappij en het fysisch milieu aan de gang die meer zijn dan alleen de optelsommen van hun aparte delen. De werking van die mechanismen ligt grotendeels buiten onze invloed, maar we merken ze wel op, vaag of meer precies.
En er is aantoonbaar veel gelobby gaande in de bestuurskamers van grote bedrijven, regeringen en universiteiten, vooral gericht op het verdienen van meer geld.
Bovendien bestiert ons onbewuste ons gedrag, voor het allergrootste deel. Die werking ligt ook grotendeels buiten onze invloed.
Uit onze vroege kindertijd dragen we vaak de illusie mee dat we almachtig zijn. Dat leren we af, met wisselend succes. Maar als compensatie of troost, draaien we die illusie om en projecteren het idee van almacht op de buitenwereld.
De uitdaging is de werking van systeemmechanismen, ieders onbewuste en prille jeugdillusies te doorzien. Emotionele volwassenheid helpt bij het ontwikkelen van dat inzicht.
Dat helpt ook onderscheid te maken tussen wat zich hoogstwaarschijnlijk wel en hoogstwaarschijnlijk niet aan geheime samenwerkingen in bestuurskamers voordoet.
De afwezigheid van zulke inzichten kan een vruchtbare voedingsbodem voor complottheorieen, godsdiensten en spirituele vooestellingen zijn.
