De lockdown is een fantastische periode in mijn leven. Het levert een voorlopig culminatiepunt in mijn kruistocht tegen onechtheid, in mezelf en anderen.
Het begon al op de kleuterschool. Na twee dagen had ik het gezien en liep, zij het met twijfels, weer buiten, weg van het autoritaire schoolsysteem. Het was een aardige juffrouw en ze deed haar best, maar voor mijn expeditie door het leven en de wereld was ze een hinderpaal. Dat voelde ik, tegen mijn aanpassingsdrang in, al na de eerste dag: “Hier moet ik wegwezen.”
En zo is het steeds weer gegaan. Op autoritaire scholen waar, dat zag ik ook wel, sommige kinderen in gedijden, maar andere zich uit angst aan conformeerden.
Ik kende de zorgen van ondernemers, maar keerde me af van de meedogenloosheid in het jagen op steeds meer winst.
Ik streed voor gelijkheid, maar trok net zo goed van leer tegen valse koppelverkooppraatjes in linkse kringen en de vrouwenbeweging. Oh, oh, hoe durfde ik? Ik was rechts of mysogeen. Nou, m’n laars. Hoepel op met valse praat. Wat voor gelijkheid zit er in bedrog?
In de academische wereld zwom ik verrukt rond in het heldere denken, maar bleef hameren op de beperkingen van wetenschap en de kracht van het onbewuste en spiritualiteit. Het gaf stilwijgend onbegrip of afgrijzen. Tegenwoordig zijn er meditatieruimtes in universiteitsgebouwen en hoor je er openlijk praten over cursussen in mindfulness.
Al heel lang ben ik bezig me te distantiëren van spirituele bypassers, sinds ik begon te ontdekken waar mijn eigen megalomanie, paranoia en hallucinaties vandaan kwamen. Waarvandaan? Wat dacht je, het zijn onbewust voortlevende trauma’s uit de vroege jeugd.
Zijn er dan geen reëel bestaande samenzweringen, openlijke lobbies en voortgaande milieubeschadigingen? Natuurlijk wel. Maar leer fantasie en realisme te onderscheiden. Dat doe je door niet alleen naar buiten maar ook naar binnen te kijken.
Ben je angstig of venijnig als je samenzwering of milieuschade bevroedt? Vertrouw dan je veronderstelde intuïtie of ingevingen door het hogere niet. Of ben je belangstellend, evenwichtig en liefdevol? Dan heb je meer kans de realiteit verstandig in te schatten. Dat heb ik de laatste tijd al vaak uitgelegd.
Als je niet bewust streeft naar opschonen van jezelf, ben je verweg van de veelgeroemde spirituele bewustwording. Als je het oefenen in self-checking ontwijkt, ben je een bypasser waar ik niet door besmet wil worden.
De lockdown geeft een extra kans om kaf en koren in mijn sociale omgeving verder te scheiden. Spirituele, wetenschappelijke en politieke ontwijkers doe ik in dozen van ontvolgen, ontvrienden of blokkeren, al naar gelang de graad van hun besmettingsgevaar.
Ik heb meer empathie en geduld gehad dan ik me kon permitteren, zowel professioneel als in de privésfeer. Het is tijd voor verdere afscherming en opschoning. Een opgezuiverde energie is beter voor mezelf, voor andere mensen en voor het fysieke milieu.
Ik begin te leven zoals ik indertijd in mijn eentje buiten liep en naar zwoegend, zichzelf corrumperende kinderen in schoolklassen keek. Alleen, toen voelde ik me weliswaar bevrijd, maar ook eenzaam. Nu ben ik vrij en in contact, met het koren in mijzelf en andere mensen.
